ارزیابی شرایط ترمودینامیکی (p-t) تشکیل شیست های متاپلیتی جندق (شمال شرق استان اصفهان)

سنگ های متاپلیتی جندق بر مبنای مجموعه های کانیایی در چهار دسته کوارتز-مسکوویت-شیست، کوارتز-مسکوویت-بیوتیت-شیست، گارنت-مسکوویت-کلریت-شیست و گارنت-مسکوویت-استروتید-شیست قرار می گیرند. گارنت-مسکوویت-کلریت شیست های جندق، ظهور اولین دانه های گارنت را به نمایش می گذارند که اساسآ از 58 تا 76 % آلماندین، 1 تا 18 % اسپسارتین و از 8 تا 20% گروسولار تشکیل شده اند. برش های بلور های منطقه ای از گارنت های موجود در متاپلیتی های جندق، نشان دهنده افزایش میزان منیزیم این کانی ها از مرکز به حاشیه است که دال بر تشکیل آن ها در طی دگرگونی پیش رونده و سپس سرد شدن سریع و عدم تآثیر دگرگونی های بعدی بر روی آن هاست. ظهور استروتید در گارنت-مسکوویت-استروتید-شیست ها نشانه شروع رخساره آمفیبولیت بوده، نبود ساخت منطقه ای در استروتید موجود در این شیست ها، نشانه رشد و تشکیل این کانی در سیکل دگرگونی پیش رونده با خطوط هم درجه پهن مقیاس است. مطالعه ترموبارومتری نشان دهنده آن است که متاپلیت های جندق در محدوده دمایی 400 تا 670 درجه سانتی گراد و در محدوده فشاری 2 تا 5/6 کیلوبار تشکیل شده اند. این نتایج با شواهد پاراژنتیکی کانی ها کاملاً هماهنگ بوده، حاکی از دگرگون شدن رسوبات پلیتی جندق در مرز رخساره شیست سبز- آمفیبولیت است.